Myszart Tom 1

MOZART MALUTKI

Gadający gryzoń chcący coś w życiu osiągnąć? Czyżby „Stewart Malutki”? A może „Ratatuj”? Nic bardziej mylnego, poznajcie Myszarta, bohatera który przypadnie Wam do gustu, jeśli podobały się Wam wspomniane właśnie tytuły. A jeśli nie? Cóż, jeśli lubicie dobre familijne opowieści, seria ta z pewnością Was nie zawiedzie.

Witajcie na dworze cesarza Austrii. To tu właśnie mieszka Myszart. A dokładniej zamieszkuje fortepian wilka, który służy – wilk, nie fortepian – jako nadworny kompozytor. Jak się domyślacie, także nasza mysz chciałaby pokazać co potrafi na muzycznym gruncie, kiedy więc Myszart zostaje pewnego dnia sam, postanawia skorzystać z nadarzającej się okazji i… Skacząc po klawiszach zaczyna grać melodię, którą ma w głowie i wtedy właśnie muzyka trafia do uszu cesarza i cesarzowej i pojawia się problem. Władca będąc pewnym, że to wilk, chce by odtworzył ją na urodzinach małżonki, a ten, świadom kto w rzeczywistości grał, musi odnaleźć Myszarta i poprosić go by wykonał potajemny koncert. Czy to mu się uda? I czy prawda ostatecznie wyjdzie na jaw? A jeśli tak, co z tego wszystkiego wyniknie dla nich obu?

Trudno znaleźć dziecko, które w mniejszym bądź większym stopniu nie wychowałoby się na bajka o antropomorficznych zwierzętach. W moim przypadku, obok klasyki baśni i animacji Disney, były to m.in. komiksy o Kaczorze Donaldzie i Myszce Miki czy takie filmy, jak wspomniany na wstępie „Stuart Malutki” czy „Babe: Świnka z klasą”. Czy darzę je szczególnym sentymentem? Jeśli mam być szczery, nie bardzo, jednak ogólnie należę do sentymentalnych osób i jeśli coś ożywia we mnie dawne emocje, cenię to. A „Myszart” to właśnie spowodował. I okazał się naprawdę sympatyczną opowieścią. A przecież całość mogła się nie udać.

Thierry Joor, scenarzysta tego komiksu, to belgijski redaktor i wydawca opowieści obrazkowych właśnie, który pewnego dnia postanowił samemu zająć się ich tworzeniem. Tak powstał ten właśnie album, dzieło noszące znamiona pewnego braku wprawy, ale naprawdę niewielkie. „Myszart”, choć daleki od bycia odkrywczym komiksem, doskonale wpasowuje się w schemat opowieści, jakie reprezentuje. Ma swój urok, ma wymiar dydaktyczny, bywa zabawny, ma też pewną nutę dramatyzmu. I chociaż nie przepadam za historyczno-kostiumowymi realiami (chyba, że są to filmy pokroju „Amerykańskiej opowieści”, swoją drogą też o gryzoniach), całość mnie ujęła.

Najbardziej jednak i tak znakomitą szatą graficzną malarza i karykaturzysty Gradimira Smudji, autora m.in. pięknie ilustrowanego komiksu o Van Goghu. Jego prace są iście rewelacyjne i budują doskonały klimat całości a ogląda się je z wielką przyjemnością. I choćby dla nich tylko warto po „Myszarta” sięgnąć.

Komiksy, komiksy cudowne, bajeczne i magiczne obrazki. Tom pierwszy „Myszart” do scenariusza Thierr'iego Joor'a i w oprawie graficznej, cenionego i lubianego w naszym kraju, Gradimira Smudji, należy do takich komiksów, które emanują bajkowością i radością!<br/><br/>Nie dość tego, to „Myszart” bawi i uczy. Albowiem zawarta tu opowieść komiksowa jest alegorią i personifikacją dla autentycznego życiorysu wielkiego kompozytora epoki klasycyzmu, a mianowicie Wolfganga Amadeusza Mozarta. Elementy tego życiorysu (w większości prawdy historycznej) ujęto w opowieść, którą ubrano w antropomorficzne kształty! W podobny sposób, w jaki ukazuje się to w komiksach z serii; „Usagi Yojimbo”, „Blacksad” .<br/><br/>Droga Czytelniczko! Drogi Czytelniku, dostaniesz w swoje rączki komiks familijny, w którym rządzą i dzielą zwierzaki. Dostaniesz komiks ujęty w przygodową, ba nawet sensacyjną formę, w którym głównym bohaterem opowieści jest mysz - Wolfgang Myszart!<br/><br/>Nasz muzycznie uzdolniony bohater mieszka sobie z rodzinką – spokojnie, na luzie w fortepianie wielkiego nadwornego kompozytora władcy Austrii, a mianowicie niejakiego Antonia Salieriego vel wilka. Od tego momentu rusza lawina wydarzeń, które pominę. Dlaczego? Albowiem, nie chcę Ci psuć zabawy z lektury. Jednakże dodam! Dzieje się! Cudowna historia opowiada o prawdziwych i nieprawdziwych wydarzeniach, z życia Mozarta, wróć Myszarta.<br/><br/>Ach! Jakże cudownie się czyta ten fantastyczny album, gdyż ten komiks jest wspaniale opowiedziany i cudownie namalowany. Albowiem grafika Gradimira Smudji powala!<br/><br/>Oprawa wizualna jest doszlifowana! Jest wierna z realiami epoki i jest dopieszczona w każdym elemencie! Oprawa graficzna i kolorystyczna, to po prostu poezja! Ten komiks oddycha i pieści oczy! Ten komiks zjadasz wzrokiem. Czytasz go, a właściwie delektujesz się bardzo, bardzo długo! Albowiem skupiasz się na każdym dopracowanym elemenciku w najdalszym tle.<br/><br/>Gradimir Smudja pokazał klasę, już w wielu poprzednich swoich albumach np. „Vincent i van Gogh”, lub „Z biegiem sztuki”, ale dopiero w tym komiksie i na tle dobrego scenarzysty, ukazał wielką dojrzałość i arcymistrzostwo! Artystycznie ten album powala!<br/><br/>Ba, efekt ten potęguje przepiękny sposób wydania polskiej wersji. Albumik został wydrukowany w dużym formacie, w twardej oprawie, w okładce i z wkładkami - w kompozycji stylizowanymi na starodruk. W środku został wyśmienicie złożony, do tego wydrukowany na dobrym papierze o cudnym zapachu i uzupełniony szkicownikami, wyśmienitymi dodatkami graficznymi, które bardzo wiele wnoszą do świata Wolfganga Myszarta.<br/><br/>Szczerze, jeśli szukacie w tych trudnych czasach nietuzinkowego prezentu, nawet dla osób nieczytających na co dzień opowieści obrazkowych (na polepszenie humoru i podniesienie ducha artystycznego) – to zakup tego albumu będzie strzałem w dziesiątkę.<br/>Ba, to nie koniec atutów (pozytywów) dotyczących tej publikacji. Albowiem największym atutem jest fakt, iż jest to przede wszystkim komiks familijny, który można z wielką radochą czytać vel oglądać z całą najbliższą rodzinką.<br/><br/>„Myszart” rządzi! Czekam niecierpliwe na drugą część!<br/><br/>Zdecydowanie polecam!